Osteopata rozwiązując problem pacjenta, często leczy miejsca odległe, z pozoru nie związane z objawami, jakie zgłasza pacjent. Wynika to z ciągłości tkanek w naszym ciele oraz istniejących między nimi połączeń. Jako przykład można podać popularną rwę kulszową. Choć objawia się często na poziomie stopy, swój początek ma na poziomie kręgosłupa lędźwiowego.
Nie można również bagatelizować problemów dotyczących układu pokarmowego. Osteopata często pyta o różne przypadłości związane z tym układem. Może wydawać się to dziwne, jaki to ma związek np. z bólem pleców, bólami w kończynach, czy pachwinach. Otóż ma i to ogromny. Przykładem mogą być takie schorzenia jak:
- odmiedniczkowe zapalenie nerek (ból pleców)
- zawał mięśnia sercowego (ból w klatce piersiowej, szyi, w lewym barku, promieniować może aż do lewej dłoni)
Należy pamiętać, aby powiedzieć osteopacie o wszystkich przebytych operacjach, urazach, kontuzjach, wypadkach, współistniejących lub przebytych chorobach, zażywanych lekach, endoprotezach i innych. Nawet tych, które miały miejsce dwadzieścia lat temu i później. O tym czy informacja w danym przypadku jest nieistotna, zadecyduje osteopata.
Nie należy podejmować więcej niż jeden rodzaj terapii w tym samym czasie, chyba że jest to terapia skojarzona i nie koliduje ze sobą. Często pacjenci rano idą na masaż a po południu do osteopaty lub krążą po wielu terapeutach manualnych w ciągu jednego tygodnia. Nie ma wówczas możliwości kontroli rozwoju objawów, jak również postawiona diagnoza może być błędna, co często prowadzi do nieskutecznego leczenia.
Po każdej wizycie pacjent może poczuć się gorzej i taki stan może utrzymywać się do 48 godzin, dlatego zaleca się dwudniowy odpoczynek od wszelkich aktywności sportowych i ciężkich prac fizycznych. Każda interwencja osteopatyczna, choć może być przyjemna i niebolesna dla pacjenta, nigdy nie jest obojętna dla ciała pacjenta.
WAŻNE! Proszę o odwoływanie wcześniej umówionych wizyt z 24 godzinnym wyprzedzeniem. Dziękuję.
Do góry